แร่ใยหินเป็นคำที่กำหนดอย่างง่ายซึ่งใช้เพื่ออธิบายกลุ่มเส้นใยแร่ซิลิกาที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติหกชนิด ทั้งหมดประกอบด้วยโซ่เส้นใยที่บางและยาวมาก แต่ละเส้นใยประกอบด้วย 'เส้นใย' ด้วยกล้องจุลทรรศน์หลายร้อยชิ้น ซึ่งถูกปล่อยออกสู่อากาศโดยการเสียดสี แตกหัก หรือยืดออก เมื่อเส้นใยเหล่านี้ลอยอยู่ในอากาศ จะสะสมในปอดของมนุษย์และสัตว์ ทำให้เกิดแร่ใยหิน (โรคที่เกิดจากการสูดดมใยหิน) มะเร็งเยื่อหุ้มปอด (โรคที่เกิดจากการสัมผัสกับเส้นใยแร่ใยหิน) และมะเร็งปอด . แร่ใยหินถูกนำมาใช้ในวัสดุก่อสร้างหลายชนิด แต่ความเสี่ยงด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานก็ปรากฏชัดในไม่ช้า ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับฉนวน แต่มีการพัฒนาผลิตภัณฑ์หลายอย่าง เช่น กระเบื้องหลังคาและกระเบื้องฝ้าเพดาน ที่มีแร่ใยหิน เส้นใยบางมากจนมองไม่เห็นผ่านกระจก ทำให้เป็นวัสดุฉนวนในอุดมคติ นอกจากนี้ยังเป็นฉนวนที่ดี นี่คือเหตุผลที่ระบบฉนวนจำนวนมากถูกสร้างขึ้นโดยใช้แร่ใยหิน เนื่องจากแร่ใยหินถูกใช้เป็นวัสดุฉนวนมาหลายปี แร่ใยหินเป็นสารธรรมชาติ ดังนั้นจึงเหมาะสำหรับการก่อสร้าง เมื่อผลิตแร่ใยหินอย่างถูกต้อง เส้นใยจะถูกบดขยี้ไม่ให้ลอยอยู่ในอากาศ แต่ในระหว่างกระบวนการผลิต เส้นใยแร่ใยหินขนาดเล็กถูกทิ้งไว้ลึกเข้าไปในเส้นใย และเมื่อเส้นใยเหล่านี้ลอยอยู่ในอากาศ ความเสี่ยงต่อสุขภาพก็ปรากฏชัด ในการตอบสนองต่อปัญหานี้ รัฐบาลสหรัฐฯ ได้เริ่มควบคุมการใช้แร่ใยหินในผลิตภัณฑ์ แต่จนถึงช่วงต้นทศวรรษ 1980 ผู้ผลิตแร่ใยหินตระหนักว่าตนกำลังละเมิดกฎหมายโดยปล่อยให้ผลิตภัณฑ์ของตนออกสู่ตลาดต่อไป รัฐบาลสหรัฐฯ กำหนดให้บริษัทที่ผลิตผลิตภัณฑ์ใยหินติดฉลากเตือนกับผลิตภัณฑ์ของตน ซึ่งเตือนบุคคลถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น เป็นที่ประมาณการ การใช้แร่ใยหินเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตประมาณสามหมื่นห้าพันคนในสหรัฐอเมริกา และประเทศอื่นๆ บางประเทศ เพราะคนตายหลายคนไม่ได้ไปโรงพยาบาลด้วยซ้ำ ดังนั้น คดีฟ้องร้องผู้ผลิตแร่ใยหินจำนวนมากจึงถูกควบคุมโดยคดีแพ่ง เช่นเดียวกับกฎหมายของรัฐและรัฐบาลกลาง การตั้งถิ่นฐานส่วนใหญ่เกิดขึ้นโดยผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเยื่อหุ้มปอดและ/หรือแร่ใยหิน […]
Categories